9 de mayo de 2009

VAI POR VOS


Queridas amigas e amigos da diáspora:

Neste grupo de xente, houbo compañeiros e compañeiras de traballo, de cidade, de vivencias, de visitas, de encontros e reunións, e sempre co mesmo tema, eramos amigos e amigas, centros ou entidades, organizacións e grupos, que nos atopamos cun motivo común, a idea de que a identidade galega seguira viva, de recuperar valores comúns, e noutros casos, esa relación galega, levándonos a diversas partes do mundo para estar con vós e poder contribuir a contrastar e aprender das experiencias comúns. Dende Rosario a New York, de Bos Aires a Bruxelas, Barcelona, DF., de Compostela a Paris, de Madrid a Guatemala, a Paraguay, de Montevideo a Suiza, de Francia a Alexandria, de Bahia aos territorios ocupados do Sahara, de Caracas a Andorra, das Malvinas a Chile, do Reino Unido a DF ao corazón dos galegos, con dona Luisa Viqueira e don Elixio Rodriguez.

E todas e todos vós,por separado ou en grupo, dando pulo aos catro ventos, alá onde residides. Aqui estamos agora comunicados, dende distintos lugares, con diferentes visións do mundo, da politica, unidos por unha amistade que polo menos eu sinto, gardo e teño por vós todos, de forma intensa, co corazón na man, para compartir este ilusionante momento da miña vida, que non busquei nen deixei de buscar, senon que veu porque democráticamente a organización política á que pertenzo, asi o quixo, votando, para que fora a candidata que abrira a lista do BNG ás vindeiras eleccións europeas do 7 de xunio. Este momento político, persoal, vital, tan intenso, debia polo tanto, ser compartido con todas e todos vós, de quen tanto aprendin, en cada correo, en cada encontro, en cada chamada, en cada loita.

E queria compartilo precisamente hoxe, ainda en Bruxelas, a un dia de marchar para Galiza, para iniciar este periplo que nos pode e debe levarnos a voltar a ter representación galega no Parlamento Europeo, esta vez con nome de muller. Unha muller amiga vosa, que vos aprecia enormemente, e que espera que hoxe dentro dun mes, poida escribir, ben entrada a madrugada, un correo de volta, que nos de unha boa nova.Para quen me coñece ben, nunca quixen ter protagonismo, e este veu dado simplemente polas circunstancias. Levo moita responsabilidade enriba, asumindo esta tarefa, pero non estou soa. Detrás, hai un pouso de moitos anos, de moita xente, ao lonxe,de todas a todos vós, que con enormes simpatias e apoios, sempre estivéstedes mantendo as pontes que nos unian, que unian Galiza co mundo, Europa con América especialmente, e tamén as pontes da nosa cultura universal e defensa de temas con solidaridade con outros pobos.

Amigas e amigas, mañá marcho a iniciar a campaña electoral a Galiza, como candidata vinda da diáspora galega, a primeira vez que unha organización política por a fronte alguén do exterior encabezando algunha lista eleitoral. Por sorte, non estou soa, levamos a nosa diáspora detrás, a tantos centos de amigos e amigas, que sei van estar apoiando, animando. Con ánimo, con forza, con ilusión, con coraxe e con decisión e optmimismo marcho, a percorrer o pais para presentar que Galiza volte a ter voz en Europa e no mundo. Co pouso aprendido e compartido con todas e todos vós, durante anos, que vos agradezo inmensamente, marcho coa estrela na fronte de que pase o que pase, o feito de loitar por esto significa loitar por todas as galegas e galegas do mundo, e tamén por todas as situacións inxustas e as mellores relacións entre os pobos, e eso xa foi unha grande victoria, a da aprendizaxe do mundo e co mundo, con total humildade, sen esquencer que debemos estar ao servizo da xente e non ao revés.

Moitas grazas a todo o mundo polos momentos compartidos e sinceramente, unha fonda aperta da vosa sempre amiga.

Ana Miranda